Serra's, Tomar, Dino& Fatima
Door: natascha
Blijf op de hoogte en volg de goosjes
27 Juli 2016 | Portugal, Covilhã
De dagen vliegen voorbij, vol met gebeurtenissen, mooie momenten, hier&daar een kleine botsing in de camper, natuur, wandelingen, ontmoetingen, lekker eten, bezichtigingen van bijzondere plaatsen en dansavonden op de camping met livemuziek; geen tijd voor het bijhouden van ons dagboek….
Op Quinta de Cegonhas blijven we 2 dagen; het ligt in het Noorden van de Serra da Estrela, het grootste en hoogste bergketen van Portugal. De Estrela beslaat een gebied van 100 bij 30 km en de hoogste top is 1993 meter. Omdat de Portugezen graag de 2000 wilden aantikken, zijn er op de top een aantal stenen neergelegd!! Aan deze stenen toren dankt de hoogste berg ook zijn naam: Torre.
We gaan een dagje wandelen, en eigenwijze Hollanders als we zijn, vertrekken we rond 11.00 uur, het warmste moment van de dag. We laten ons informeren door de eigenaresse voor een wandeling waar we vol goede moed aan beginnen. We vertrekken vanuit de Quinta en de wandeling zou ons door Idyllische dorpjes en een mooi berglandschap brengen. Voor ons loopt deze wandeling uit op een ware speurtocht; de beschrijving is voor ons te onduidelijk en de hitte bevangt ons. Ons hulpmiddel ‘Bij twijfel rechtsaf ‘ is even grappig, maar naar een aantal keren willen we op het juiste wandelpad komen!! Loesje helpt ons hierdoorheen en zegt; ‘Bij twijfel glimlachen’!!
We verkoelen onszelf bij de fonteintjes in dorpjes, die bewerkt zijn met Azulejo’s (de beschilderde tegeltjes). De laatste 2-3 km voordat we aankomen op onze eindbestemming lopen we op een plak asvalt. De eerste de beste gelegenheid waar we wat kunnen drinken, grijpen we aan. Met de taxi gaan we terug naar de Quinta, waar J&L niet weten hoe snel ze in het zwembad moeten duiken!!
Een mooie route onderlangs het bergketen, brengt ons naar de Zuid-flanken van de Estrela. Vanuit de stad Covilha gaat een slingerweg omhoog de bergen in; waar we een typisch Portugese camping vinden. Dat wil zeggen veel vaste staanplaatsen, en gelukkig een klein veldje voor een handjevol toeristen, waar we de camper plaatsen. En niet te vergeten in de avond live muziek van de plaatselijke artiest; Fernandoz Ramos. De voetjes gaan van de vloer en wij genieten van de locals op de dansvloer!! Bij de Bingo haken we af en duiken ons campertje in. Ondanks dat wij de vreemde eend in de bijt zijn op deze camping, voelen we ons zeer welkom.
Ons doel hier is een hoger gelegen Bouldergebied; Pedro de Urso. Met het Openbaar Vervoer gaan we naar het dorpje Penhas da Saude, drinken een bakkie voor een euro en wandelen naar het klimgebied. Het is een bizar landschap, een hoogvlakte met gigantische grote, in allerlei soorten en maten rotsblokken en rotsformaties. Met de topo in de hand, proberen we een weg te vinden in deze wirwar van rotsblokken en treffen een aantal Boulder blokken die we te lijf gaan. In de ‘Ijskast’, zoals een van de rotsformaties heet, vinden we een beschut plekje waar we een boterhammetje eten. Na een paar uurtjes vertoeven op de blokken, wandelen we terug naar de camping.
Het is warm in de Estrela, voor ons te warm om nog een dag wandelen of klimmen in te plannen. Daarnaast rijdt het OV op doordeweekse dagen niet, waardoor het lastig is om naar een hoger gelegen gebied te komen waar het wat koeler is. We trekken verder in Portugal, wat meer naar het zuiden en terug richting de kust.
Tomar, een vreedzaam stadje, met op een beboste helling boven de stad op het landgoed van een kasteel, een middeleeuws klooster: De Convento de Cristo. Het is een van Portugals Unesco Werelderfgoed Locaties; een bezoekje waard, dachten wij. En dat is het ook!! Het is een mooi klooster, de kloostergangen en patio’s zijn versierd met de blauw-witte Azulejo’s, Het klooster straalt rust uit, en de kloostergangen bieden ons een aangename verkoeling in de zinderende hitte. We gaan even naar het stadje Tomar zelf, daar slenteren we wat rond, maar de warmte doet Jaap & Lola maar aan een ding denken: zwemmen. We rijden naar de dichtstbijzijnde camping en nemen snel een duik in het zwembad.
De volgende dag vervolgen we onze weg richting de kust met een stop in het dorpje Bairro in Nacional Park Serra de Aire. Er is hier een klein, bijzonder openlucht museum met indrukwekkende fossielen: de pootafdrukken van dinosauriërs. We worden heel enthousiast ontvangen en een krijgen veel informatie over de dino’s en de opgravingen.
Rond de opgraving is een pad aangelegd, zodat we de afdrukken goed kunnen bewonderen. Er is een heel spoor van bijna 150 meter lang van voor- en achterpootafdrukken van dino’s te zien. Deze fossielen zijn maar liefst 175 miljoen jaar oud. We kunnen zelfs in sommige pootafdrukken staan; daarbij verdwijnen onze voetafdrukjes in het niets. Door de informatie die we vooraf hebben gekregen, kunnen we hetgeen we zien, ook beter plaatsen en zien we de verschillen in de vele pootafdrukken.
De wandeling door het park eindigt met een schitterende poster van wel 20 meter lang, met daarop het ontstaan van de aarde met al zijn ontwikkelingen tot nu geschilderd. Deze poster & het zien van de pootafdrukken, nemen we de rest van de dag mee. J&L raken er maar niet over uitgepraat!!
Dan Fatima, ook wel ‘het altaar van Portugal’ genoemd. Een basiliek, genaamd “Onze Vrouwe van Fátima”, voltooid in 1953, biedt onderdak aan pelgrims uit Portugal en de hele wereld. Het voorplein is 2 x zo groot als het St-Pietersplein in Rome. De belevenissen van 3 herderskinderen in 1917 heeft blijkbaar miljoenen mensen geraakt en deze plek tot een van de belangrijkste bedevaartsplaats van de RK gemaakt. Misschien heel erg, maar wij kenden het nog niet….
Het verhaal gaat dat op 13 mei 1917 in een eikenboom, de Heilige Maagd Maria verscheen aan 3 herderskinderen, genaamd Lucia, Jacinta & Francisco. Zij waren de schapen aan het hoeden in het dorpje Cova da Iria, nabij Fatima. Maria beloofde de kinderen iedere 13e dag van de maand terug te komen. Niemand van de volwassenen geloofde het verhaal van de kinderen. Maar de 3 keerden op de 13e van de maand terug naar de Eikenboom en op deze dagen liet de verschijning zich weer zien. De laatste keer, op 13 oktober 1917, zag een menigte van 70.000 mensen de zon als een bal van vuur dansen in de lucht en vonden er spontane genezingen plaats. Op deze zelfde dag onthulde de Heilige Maagd ‘de 3 geheimen van Fatima’ aan Lucia, waarvan men zegt dat zij de Tweede Wereldoorlog, het Russische communisme en de aanslag op Paus Johannes Paulus de 2e voorspelde.
Het gehele jaar door vinden er bedevaarten plaats naar Fatima, maar op 13 mei en 13 oktober komen de meeste gelovigen naar deze plaats. Veel pelgrims leggen de weg naar de basiliek op hun knieën af.
In een hoek van het plein staat de Capela das Aparicões (kapel van de verschijning). Mensen steken hier een kaarsje aan. Dat gaan er echter anders aan toe dan wij gewend zijn! Het is een zee van kaarsen, druipend kaarsvet en vlammen en mensen gooien hier kaarsen van wel 2 meter lang direct in het vuur!
Het grote plein kent ook een modern accent: Igreja da Santissima Trindade, een kerk die plaats biedt aan bijna 9.000 mensen en een 34 meter hoge Christuskruis.
Ook wij zijn geraakt door het verhaal van de 3 herderskinderen, het zien van de pelgrims die de laatste meters op de knieën afleggen, de zee van kaarsen en de grootte van het plein. Met name Lola is in de ban van de 3 herderskinderen en wil er graag alles van weten. In een souvenirs winkeltje kiest ze een mooie rozenkrans uit als herinnering aan Fatima.
We vervolgen onze weg richting de zee, hebben last keuze stress, toetsen vluchtig de stad Nazaré in op onze TomTom en zien wel wat er op ons afkomt….
Heb zojuist een aantal foto's toegevoegd, helaas lukt het me niet om ze in de goede volgorde te plaatsen. Het is dus een beetje raden welk paatje bij welk verhaaltje hoort!!
Op Quinta de Cegonhas blijven we 2 dagen; het ligt in het Noorden van de Serra da Estrela, het grootste en hoogste bergketen van Portugal. De Estrela beslaat een gebied van 100 bij 30 km en de hoogste top is 1993 meter. Omdat de Portugezen graag de 2000 wilden aantikken, zijn er op de top een aantal stenen neergelegd!! Aan deze stenen toren dankt de hoogste berg ook zijn naam: Torre.
We gaan een dagje wandelen, en eigenwijze Hollanders als we zijn, vertrekken we rond 11.00 uur, het warmste moment van de dag. We laten ons informeren door de eigenaresse voor een wandeling waar we vol goede moed aan beginnen. We vertrekken vanuit de Quinta en de wandeling zou ons door Idyllische dorpjes en een mooi berglandschap brengen. Voor ons loopt deze wandeling uit op een ware speurtocht; de beschrijving is voor ons te onduidelijk en de hitte bevangt ons. Ons hulpmiddel ‘Bij twijfel rechtsaf ‘ is even grappig, maar naar een aantal keren willen we op het juiste wandelpad komen!! Loesje helpt ons hierdoorheen en zegt; ‘Bij twijfel glimlachen’!!
We verkoelen onszelf bij de fonteintjes in dorpjes, die bewerkt zijn met Azulejo’s (de beschilderde tegeltjes). De laatste 2-3 km voordat we aankomen op onze eindbestemming lopen we op een plak asvalt. De eerste de beste gelegenheid waar we wat kunnen drinken, grijpen we aan. Met de taxi gaan we terug naar de Quinta, waar J&L niet weten hoe snel ze in het zwembad moeten duiken!!
Een mooie route onderlangs het bergketen, brengt ons naar de Zuid-flanken van de Estrela. Vanuit de stad Covilha gaat een slingerweg omhoog de bergen in; waar we een typisch Portugese camping vinden. Dat wil zeggen veel vaste staanplaatsen, en gelukkig een klein veldje voor een handjevol toeristen, waar we de camper plaatsen. En niet te vergeten in de avond live muziek van de plaatselijke artiest; Fernandoz Ramos. De voetjes gaan van de vloer en wij genieten van de locals op de dansvloer!! Bij de Bingo haken we af en duiken ons campertje in. Ondanks dat wij de vreemde eend in de bijt zijn op deze camping, voelen we ons zeer welkom.
Ons doel hier is een hoger gelegen Bouldergebied; Pedro de Urso. Met het Openbaar Vervoer gaan we naar het dorpje Penhas da Saude, drinken een bakkie voor een euro en wandelen naar het klimgebied. Het is een bizar landschap, een hoogvlakte met gigantische grote, in allerlei soorten en maten rotsblokken en rotsformaties. Met de topo in de hand, proberen we een weg te vinden in deze wirwar van rotsblokken en treffen een aantal Boulder blokken die we te lijf gaan. In de ‘Ijskast’, zoals een van de rotsformaties heet, vinden we een beschut plekje waar we een boterhammetje eten. Na een paar uurtjes vertoeven op de blokken, wandelen we terug naar de camping.
Het is warm in de Estrela, voor ons te warm om nog een dag wandelen of klimmen in te plannen. Daarnaast rijdt het OV op doordeweekse dagen niet, waardoor het lastig is om naar een hoger gelegen gebied te komen waar het wat koeler is. We trekken verder in Portugal, wat meer naar het zuiden en terug richting de kust.
Tomar, een vreedzaam stadje, met op een beboste helling boven de stad op het landgoed van een kasteel, een middeleeuws klooster: De Convento de Cristo. Het is een van Portugals Unesco Werelderfgoed Locaties; een bezoekje waard, dachten wij. En dat is het ook!! Het is een mooi klooster, de kloostergangen en patio’s zijn versierd met de blauw-witte Azulejo’s, Het klooster straalt rust uit, en de kloostergangen bieden ons een aangename verkoeling in de zinderende hitte. We gaan even naar het stadje Tomar zelf, daar slenteren we wat rond, maar de warmte doet Jaap & Lola maar aan een ding denken: zwemmen. We rijden naar de dichtstbijzijnde camping en nemen snel een duik in het zwembad.
De volgende dag vervolgen we onze weg richting de kust met een stop in het dorpje Bairro in Nacional Park Serra de Aire. Er is hier een klein, bijzonder openlucht museum met indrukwekkende fossielen: de pootafdrukken van dinosauriërs. We worden heel enthousiast ontvangen en een krijgen veel informatie over de dino’s en de opgravingen.
Rond de opgraving is een pad aangelegd, zodat we de afdrukken goed kunnen bewonderen. Er is een heel spoor van bijna 150 meter lang van voor- en achterpootafdrukken van dino’s te zien. Deze fossielen zijn maar liefst 175 miljoen jaar oud. We kunnen zelfs in sommige pootafdrukken staan; daarbij verdwijnen onze voetafdrukjes in het niets. Door de informatie die we vooraf hebben gekregen, kunnen we hetgeen we zien, ook beter plaatsen en zien we de verschillen in de vele pootafdrukken.
De wandeling door het park eindigt met een schitterende poster van wel 20 meter lang, met daarop het ontstaan van de aarde met al zijn ontwikkelingen tot nu geschilderd. Deze poster & het zien van de pootafdrukken, nemen we de rest van de dag mee. J&L raken er maar niet over uitgepraat!!
Dan Fatima, ook wel ‘het altaar van Portugal’ genoemd. Een basiliek, genaamd “Onze Vrouwe van Fátima”, voltooid in 1953, biedt onderdak aan pelgrims uit Portugal en de hele wereld. Het voorplein is 2 x zo groot als het St-Pietersplein in Rome. De belevenissen van 3 herderskinderen in 1917 heeft blijkbaar miljoenen mensen geraakt en deze plek tot een van de belangrijkste bedevaartsplaats van de RK gemaakt. Misschien heel erg, maar wij kenden het nog niet….
Het verhaal gaat dat op 13 mei 1917 in een eikenboom, de Heilige Maagd Maria verscheen aan 3 herderskinderen, genaamd Lucia, Jacinta & Francisco. Zij waren de schapen aan het hoeden in het dorpje Cova da Iria, nabij Fatima. Maria beloofde de kinderen iedere 13e dag van de maand terug te komen. Niemand van de volwassenen geloofde het verhaal van de kinderen. Maar de 3 keerden op de 13e van de maand terug naar de Eikenboom en op deze dagen liet de verschijning zich weer zien. De laatste keer, op 13 oktober 1917, zag een menigte van 70.000 mensen de zon als een bal van vuur dansen in de lucht en vonden er spontane genezingen plaats. Op deze zelfde dag onthulde de Heilige Maagd ‘de 3 geheimen van Fatima’ aan Lucia, waarvan men zegt dat zij de Tweede Wereldoorlog, het Russische communisme en de aanslag op Paus Johannes Paulus de 2e voorspelde.
Het gehele jaar door vinden er bedevaarten plaats naar Fatima, maar op 13 mei en 13 oktober komen de meeste gelovigen naar deze plaats. Veel pelgrims leggen de weg naar de basiliek op hun knieën af.
In een hoek van het plein staat de Capela das Aparicões (kapel van de verschijning). Mensen steken hier een kaarsje aan. Dat gaan er echter anders aan toe dan wij gewend zijn! Het is een zee van kaarsen, druipend kaarsvet en vlammen en mensen gooien hier kaarsen van wel 2 meter lang direct in het vuur!
Het grote plein kent ook een modern accent: Igreja da Santissima Trindade, een kerk die plaats biedt aan bijna 9.000 mensen en een 34 meter hoge Christuskruis.
Ook wij zijn geraakt door het verhaal van de 3 herderskinderen, het zien van de pelgrims die de laatste meters op de knieën afleggen, de zee van kaarsen en de grootte van het plein. Met name Lola is in de ban van de 3 herderskinderen en wil er graag alles van weten. In een souvenirs winkeltje kiest ze een mooie rozenkrans uit als herinnering aan Fatima.
We vervolgen onze weg richting de zee, hebben last keuze stress, toetsen vluchtig de stad Nazaré in op onze TomTom en zien wel wat er op ons afkomt….
Heb zojuist een aantal foto's toegevoegd, helaas lukt het me niet om ze in de goede volgorde te plaatsen. Het is dus een beetje raden welk paatje bij welk verhaaltje hoort!!
-
04 Augustus 2016 - 11:30
Fam Weusten:
Heey Appie, Natasja, Jaap en Lola,
Wat een prachtige verhalen weer.
Samen met Nick lees ik jullie mooie intressante verhalen.
Hij luisterd met volle aandacht naar jullie mooie verhalen, en is vooral onder de indruk van de foto's.
Lola moet wel voorzichtig zijn zei Nick, zonder touw bergbeklimmen -
04 Augustus 2016 - 23:05
Nens:
Hallo Globetrotters,
Leest weer heerlijk weg! Wat een avonturen! Jullie maken mooie herinneringen zo samen.
Overigens die 20 meter lange poster..kwam daar op de tijdlijn ook 15 januari 1976 voorbij?
Het verhaal van de 3 herderskinderen doet mij denken aan het verhaal van de 2 kruimels. Waaraan elk jaar op de 1e van april en de 12e van september de heilige tante verschijnt...
;-) -
05 Augustus 2016 - 08:10
Annika:
Ha goosjes,
Wat heerlijk om jullie avonturen weer te kunnen lezen.. Maakt me wel een beetje jaloers hoor.. Maar.. Volgende week begint ook mijn avontuur in het gulpense land, ook heeeeeel veel zin in!!
Mooie foto's en mooie herinneringen voor later. Geniet met zijn allen en zoek af en toe lekker een zwembad uit voor een frisse duik :)
Liefs! -
05 Augustus 2016 - 12:01
Nel Van Leersum:
Wat een heerlijke verhalen wij genieten intens
Wat schrijf je heerlijk kijken uit naar de volgende belevenissen
Lieve groetjes Tante Nel en Oom Henk -
05 Augustus 2016 - 22:58
Ingrid:
Wat een heerlijke verhalen, kan me voorstellen dat de kids onder de indruk zijn! En jullie zelf ook ;)
Wij zijn weer terug in het Brabantse land, hebben genoten van het geweldige vakantiehuis! -
06 Augustus 2016 - 08:31
Rian:
Wat een heerlijke verhalen en belevenissen! En zo mooi beschreven. Ik lig ziek in bed maar met deze verslagen heb ik even prima afleiding. Dank je dat jullie dit delen. Heb het goed samen! Dikke knuffels voor iedereen -
06 Augustus 2016 - 21:39
Floor:
Hee!!!
Super leuk jullie verhalen en die foto's... Echt gaaf!
Geniet volop samen, want de tijd vliegt voorbij.
Wij vertrekken volgende week, gaan de zon dan ook opzoeken want hier in Nederland is t niet veel!
Heel veel groetjes van mij en de mannen.
Xxx -
12 Augustus 2016 - 23:28
Sanne:
Hai allemaal, wat een verhalen en super mooie foto's! Jullie maken mooie herinneringen met elkaar, geniet ervan! Ik mag dinsdag weer behonnen, dan zitten de 3 weken vakantie er weer op. Liefs Sanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
